ในบริเวณพื้นที่ มีการพัฒนาสำหรับการท่องเที่ยวจำนวนเพิ่มมากขึ้นของคนไทย ที่สามารถพูดภาษาอังกฤษมากขึ้นหรือน้อยลง ดังนั้นจึงมักเป็นไปได้ที่จะมีการสนทนาขั้นพื้นฐานที่สนับสนุนด้วยภาษากาย เฉพาะพนักงานของโรงแรมขนาดใหญ่ และธนาคารที่ได้รับการฝึกฝนในความสัมพันธ์กับชาวต่างชาติที่สามารถพูดภาษาอังกฤษได้ดีและคล่องแคล่ว หากคุณกำลังเดินทางออก คุณจำเป็นต้องรู้คนไทยบางส่วน กับชาวต่างชาติที่มีความสามารถในการพูดคู่ของคำไทยและคำพูด ถึงแม้จะมีน้ำเสียงถูกต้อง อย่างรวดเร็ว จะพบกับความแตกต่างกัน สนุกมากขึ้นเท่าใหร่ มันคือการเดินทาง และการพูดภาษาท้องถิ่น

คนไทยมักจะประสบปัญหาในการสัมพันธ์ภาษาไทยเป็นตัวอักษรทางตะวันตกที่ไม่มีกฎระเบียบมาตรฐานการคัดลอก ความจริงเรื่องนี้จะเห็นได้ชัดโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อคุณเห็นชื่อถนนที่เขียนขึ้น สำหรับตัวอย่างเช่น ถนนราชดำเนิน ถนนราจาดำเนิน ถนนราจาดำเนิน ถนนราเจดำเนิด ถนนราเจดำเนิน เป็นต้น มีรายการผูกพันจากกระทรวงมหาดไทยสำหรับชื่อของหมู่บ้านเมืองและตัวเมือง ตามรายชื่อที่เขียน "เกาะสมุย" ขณะที่ถูกต้อง"เกราะสมุย"ไม่ถูกต้อง

คุณและฉัน

คนไทยมีความสุภาพอย่างมาก นั่นเป็นวิธีที่พวกเขาพูดคุยซึ่งกันและกัน และพวกเขาคาดหวังให้คุณพูดคุยกับพวกเขาในลักษณะเดียวกัน

คุณ: "คุณ" หมายถึง "คุณหรือของคุณ" และเป็นเอกพจน์ สรรพนามนี้จะถูกใช้โดยคำพูดผู้ชายและผู้หญิง ที่จุดเริ่มต้นของคำถามและในตอนท้ายของประโยค
ตัวอย่าง: วอล ยู เนม ? - คุณชื่ออะไร? ไอ ไลค์ ยู - ผมชอบคุณ / ดิฉันชอบคุณ

ผม: "ผม" หมายถึง "ฉัน" แต่มันเป็นเพียงการใช้เฉพาะคำพูดผู้ชาย ตัวอย่าง: ไอ ไลค์ ยู - ผมชอบคุณ
ดิฉัน: "ดิฉัน" หรือ "ฉัน" หมายถึง "ฉัน" และมันเป็นเพียงการใช้เฉพาะคำพูดผู้หญิง ตัวอย่าง:ไอ ไลค์ ยู - ดิฉันชอบคุณ

ครับ: "ครับ" หรือ "คับ" (ออกเสียงส่วนใหญ่ในลักษณะนี้) ใช้เป็นส่วนสำหรับการแสดงความสุภาพและมันถูกนำมาใช้ในตอนท้ายของประโยคเมื่อเป็นคำพูดผู้ชาย
ตัวอย่าง: วอล ยู เนม ? - คุณชื่ออะไรครับ? ครับ หรือคับก็หมายความว่า "ใช่" (สุภาพ) และจะใช้พูดที่เป็นผู้ชายเท่านั้น

ค่ะ: "ค่ะ" คือส่วนสำหรับการแสดงความสุภาพที่ใช้ในตอนท้ายของประโยคและสำหรับชื่ออะไรค่ะ?
ค่ะยังหมายถึง "ใช่" (สุภาพ) และจะถูกใช้โดยคำพูดผู้หญิงเพียงอย่างเดียวเท่านั้น