ประจวบคีรีขันธ์

---

ประจวบคีรีขันธ์ เป็นจังหวัดที่แคบที่มีตัวเมืองที่ดีที่ตั้งอยู่ทางตอนใต้สุดของอ่าวขนาดใหญ่  เป็นจังหวัดซึ่่งมีประชากรอาศัยอยู่เพียงประมาณ 27,000 คนเท่านั้น โดยมีสีสันของเรือประมงจำนวนมากที่จอดอยู่ในท่าเรือตามธรรมชาติซึ่งดูเหมือน เป็นวงกลม  เพราะมีการก่อตัวของหินปูนสูงและหมู่เกาะนอกชายฝั่งมีสถานที่ที่งดงามมากแต่ ไม่เหมาะสำหรับการว่ายน้ำ  ที่สามารถทำได้ทั้งที่อ่าวมะนาวหรืออ่าวน้อยทางทิศใต้หรือทิศเหนือ  ของตัวเมืองส่วนบริเวณถนนเลียบชายฝั่งก็ได้รับการปรับปรุงให้  เป็นถนนสภาพดี ที่สามารถเดินเล่นได้อย่างสบายใจ โดยมีไฟทางติดตั้งอยู่ทั้งสองข้างของถนนตลอดระยะทางประมาณ 2 กิโลเมตร และมีแผงร้านอาหารตั้งขายกันอย่างคึกคักในช่วงตอนเย็นลักษณะทั่วไปของชาว ประจวบคีรีขันธ์มีอัธยาศรัยดี แต่พูดภาษาอังกฤษไม่ค่อยเก่งและไม่ค่อยคุ้นเคยกับนักท่องเที่ยวต่างชาติ เท่าไรนัก นอกจากนี้จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ที่่เป็นเมืองที่ดียังไม่ค่อยมีสถานที่ท่องเที่ยวที่ดึงดูดใจของนักท่อง เที่ยวที่จะรองรับนักท่องเที่ยวสำหรับระยะเวลานาน  ๆ ในการเข้าพัก

" ป ร ะ จ ว บ คี รี ขั น ธ์ " มีเนื้อที่ 6,367,620 ตารางกิโลเมตร ลักษณะพื้นที่แคบยาวเป็นคาบสมุทรลงไปทางภาคใต้โดยมีแผ่นดินส่วนที่แคบที่สุดจากชายแดนไทยไปจนถึงสหภาพพม่า ระยะทาง 11 ก.ม อยู่ที่บริเวณด่านสิงขรตำบลคลองวาฬอำเภอเมืองฯและมีความยาวจากเหนือจดใต้ถึง 212 กิโลเมตรเลยทีเดียวความเป็นมาของ ป ร ะ จ ว บ คี รี ขั น ธ์ เท่าที่มีหลักฐานทางประวัติศาสตร์ พบว่าพื้นที่นี้เคยเป็นที่ตั้งของเมืองนารังในสมัยกรุงศรีอยุธยาเป็นราชธานีจนกระทั่งกรุงแตกในครั้งที่ 2 เมืองนารังจึงกลายเป็นเมืองร้างครั้นถึงสมัย"พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย" รัชกาลที่ 2 ของราชวงศ์จักรีพระองค์ทรงตั้งเมืองขึ้นใหม่ที่ปากคลองอีรมและพระราชทานนาม ว่าเมืองบางนางรมจนกระทั่งถึง รัชสมัยของ "พ ร ะ บ า ท ส ม เ ด็ จ พ ร ะ จ อ ม เ ก ล้ า เ จ้ า อ ยู่ หั ว"  ได้ทรงรวมเมืองบางนางรม เมืองกุย และเมืองคลองวาฬเข้าไว้ด้วยกัน พระราชทานนามว่าเมืองประจวบคีรีขันธ์แปลว่า เมืองที่มีภูเขาเป็นหมู่ๆเพื่อให้คล้องกับชื่อของเกาะกงคือ “เมืองประจันตคีรีเขต” โดยมีที่ว่าการเมืองอยู่ที่ เมืองกุยกระทั่งถึงรัชสมัยของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงจัดการปกครองแบบมณฑลเทศาภิบาล

เมืองประจวบคีรีขันธ์ถูกรวมเป็นส่วนหนึ่งของเมืองเพชรบุรี โดยมีฐานะเป็นอำเภอ และใน พ.ศ. 2441 ก็มีการย้ายที่ว่าการเมืองไปอยู่ที่เกาะหลักหรืออ่าวประจวบซึ่งเป็นที่ตั้งของเมืองประจวบคีรีขันธ์ในปัจจุบันจังหวัดประจวบคีรีขันธ์แบ่งเขตการปกครองออกเป็น 8 อำเภอ คือ อำเภอเมืองประจวบคีรีขันธ์ อำเภอหัวหิน อำเภอปราณบุรี  อำเภอกุยบุรี อำเภอทับสะแก   อำเภอบางสะพาน อำเภอบางสะพานน้อยและอำเภอสามร้อยยอด   คำขวัญประจำจังหวัด " เมืองทองเนื้อเก้า มะพร้าวสับปะรด สวยสด หาด เขา ถ้ำ งามล้ำน้ำใจ "

"ศาลหลักเมืองประจวบคีรีขันธ์" เป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ที่ชาวประจวบคีรีขันธ์พากันมาสักการะอยู่เป็นประจำเพราะถือว่าเป็นมงคลและหลักชัยคู่บ้านคู่เมือง ทำให้ประชาชนอยู่ร่มเย็นเป็นสุข รุ่งเรืองตลอดเวลา สร้างขึ้นในสมัยที่ ร.ต.อำนวย ไทยานนท์ เป็นผู้ว่าราชการจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้สมเด็จพระบรมโอรสาธิราชฯ สยามบรมราชกุมาร เสด็จพระราชดำเนินแทนพระองค์ ทรงเปิด ศาลหลักเมืองนี้ เมื่อวันที่ 20 สิงหาคม พ.ศ.2537

องค์หลักเมือง "จตุโชค" กำเนิดตรงกับวันที่ 29 ธันวาคม พุทธศักราช 2535 ณ เทือกเขาเขตบ้านย่านซื่อ ตำบลหาดขาม อำเภอกุยบุรี จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ มีขนาดความสูง 2.74 เมตร เส้นผ่านศูนย์กลาง 0.37 เมตร สี่เศียร สี่พักตร์แกะสลักลายไทยศิลป์ศรีวิชัยทั้งองค์และประดิษฐานเป็นการถาวรตรงกับวันที่ 26 สิงหาคม พุทธศักราช 2536

จากกรุงเทพฯ สามารถเดินทางได้ 2 เส้นทาง คือ
ใช้เส้นทางธนบุรี - ปากท่อ (ทางหลวงหมายเลข 35)ผ่านจังหวัดสมุทรสาคร,สมุทรสงคราม แล้วเลี้ยวซ้าย เข้าถนนเพชรเกษม (ทางหลวงหมายเลข 4)ผ่านจังหวัดเพชรบุรีเข้าเขตประจวบศีรีขันธ์รวมระยะทางจากกรุงเทพฯ - อำเภอเมืองประจวบฯ ประมาณ 280 กิโลเมตร ใช้เวลาเดินทางประมาณ 3 ชั่วโมง